WEST SIDE INNOVATION (?)
Το θέμα της διοργάνωσης (kontakt#5), το θέμα του έργου με το οποίο μου ζητήθηκε να συμμετάσχω. Με ερωτηματικό στο τέλος, σαν τις δικές μου βεβαιότητες. Όλες με ερωτηματικό.
Πρόσκληση και ταυτόχρονα πρόκληση. Έρευνα.
Ποια η σχέση μου με τις Δυτικές Συνοικίες; Τι Γνωρίζω για αυτές; Γνωρίζω;
Innovation, ανανέωση, νεωτερισμός, καινοτομία, βήμα προς το καινούργιο, αφύπνιση. Διαπιστώνω ή συμμετέχω σε αυτό το καινούργιο; Προτείνω ή μου προτείνουν;
Και ποιός ο ρόλος ενός έργου, μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου συνόλου έργων, πολιτικών ή απολίτικων, σε αυτή την υπόθεση της ανανέωσης των Δυτικών Συνοικιών; Σιγά μην καταφέρει ένα έργο να ταρακουνήσει τα νερά της άγνωστης για εμένα αυτής περιοχής, παρ ότι στην καρδιά, σχεδόν, της πόλης στην οποία ζω.
Η φωτογραφία με τον τοίχο που με χωρίζει από αυτήν (μήπως και σαν όριο στρατοπέδου;), το μόνο μέρος από αυτήν την περιοχή που γνωρίζω καλά, θα αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία θα αναρτηθούν τα λευκά χαρτιά για σημειώσεις, με τη μορφή παιχνιδιάρικου, αρχαϊκού δήθεν, κιονόκρανου.
Πρόσκληση και ταυτόχρονα πρόκληση. Έρευνα.
Ποια η σχέση μου με τις Δυτικές Συνοικίες; Τι Γνωρίζω για αυτές; Γνωρίζω;
Innovation, ανανέωση, νεωτερισμός, καινοτομία, βήμα προς το καινούργιο, αφύπνιση. Διαπιστώνω ή συμμετέχω σε αυτό το καινούργιο; Προτείνω ή μου προτείνουν;
Και ποιός ο ρόλος ενός έργου, μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου συνόλου έργων, πολιτικών ή απολίτικων, σε αυτή την υπόθεση της ανανέωσης των Δυτικών Συνοικιών; Σιγά μην καταφέρει ένα έργο να ταρακουνήσει τα νερά της άγνωστης για εμένα αυτής περιοχής, παρ ότι στην καρδιά, σχεδόν, της πόλης στην οποία ζω.
Η φωτογραφία με τον τοίχο που με χωρίζει από αυτήν (μήπως και σαν όριο στρατοπέδου;), το μόνο μέρος από αυτήν την περιοχή που γνωρίζω καλά, θα αποτελέσει τη βάση πάνω στην οποία θα αναρτηθούν τα λευκά χαρτιά για σημειώσεις, με τη μορφή παιχνιδιάρικου, αρχαϊκού δήθεν, κιονόκρανου.
Το κείμενο για τον τοίχο
West Side Innovation (?)
Ένας βρώμικος, ψηλός τοίχος (οι δυτικές συνοικίες;) είναι το θέμα μου, που με τίποτε δεν επιτρέπει να κοιτάξεις εντός του, πίσω του. (Κρύβει;)
Ένας τοίχος αδιαπέραστος, που σε υποχρεώνει να κινήσε παράλληλα με αυτόν ή από την μία ή από την άλλη πλευρά. (Παράλληλοι κόσμοι;)
Επάνω του όλη η πολιτική, κοινωνική και προσωπική ιστορία των ημερών μας, με τη μορφή μισοσβησμένων (μήπως ξεθωριασμένων;) γκράφιτι.
Μπρος του, προς την μεριά υμών των απ έξω, πεδίο δόξης κενό, η μαύρη άσφαλτος να καταπατά τη φύση. (Μέλλον ή παρελθόν;)
Πίσω του, ελάχιστες υπόνοιες μιας ζωής α-φάνταστης. (Μήπως σαν τη δική μας;) Μήπως σαν γκέτο;
Ψηλότερα το ελάχιστο χρώμα της εικόνας, ένας καταγάλανος ουρανός. (Μεταφορικά ή στην κυριολεξία;)
Ο Πολύφημος τυφλώθηκε στον ύπνο του. Ποια εξάντληση επιτρέπει στους γίγαντες να κοιμούνται; Δεν φοβάται το μέλλον της η περιοχή, τώρα που γνωρίζει; Παραιτήθηκε κι όλας; Δεν την ακούω. Δεν ακούω τους νέους της (έξω από κάτι γελοία συνθήματα για ποδοσφαιρικές ομάδες άλλων περιοχών). Τι θα γράψουν, τι θα γράψει στις άγραφτες σελίδες της ιστορίας; Μήπως θ αφήσει και πάλι άλλοι να την ορίσουν ξανά; Μήπως οι λευκές σελίδες θα παραμείνουν ως έχουν; Οψόμεθα, τεντώνοντας το σκοινί της καμπάνας.
West Side Innovation (?)
Ένας βρώμικος, ψηλός τοίχος (οι δυτικές συνοικίες;) είναι το θέμα μου, που με τίποτε δεν επιτρέπει να κοιτάξεις εντός του, πίσω του. (Κρύβει;)
Ένας τοίχος αδιαπέραστος, που σε υποχρεώνει να κινήσε παράλληλα με αυτόν ή από την μία ή από την άλλη πλευρά. (Παράλληλοι κόσμοι;)
Επάνω του όλη η πολιτική, κοινωνική και προσωπική ιστορία των ημερών μας, με τη μορφή μισοσβησμένων (μήπως ξεθωριασμένων;) γκράφιτι.
Μπρος του, προς την μεριά υμών των απ έξω, πεδίο δόξης κενό, η μαύρη άσφαλτος να καταπατά τη φύση. (Μέλλον ή παρελθόν;)
Πίσω του, ελάχιστες υπόνοιες μιας ζωής α-φάνταστης. (Μήπως σαν τη δική μας;) Μήπως σαν γκέτο;
Ψηλότερα το ελάχιστο χρώμα της εικόνας, ένας καταγάλανος ουρανός. (Μεταφορικά ή στην κυριολεξία;)
Ο Πολύφημος τυφλώθηκε στον ύπνο του. Ποια εξάντληση επιτρέπει στους γίγαντες να κοιμούνται; Δεν φοβάται το μέλλον της η περιοχή, τώρα που γνωρίζει; Παραιτήθηκε κι όλας; Δεν την ακούω. Δεν ακούω τους νέους της (έξω από κάτι γελοία συνθήματα για ποδοσφαιρικές ομάδες άλλων περιοχών). Τι θα γράψουν, τι θα γράψει στις άγραφτες σελίδες της ιστορίας; Μήπως θ αφήσει και πάλι άλλοι να την ορίσουν ξανά; Μήπως οι λευκές σελίδες θα παραμείνουν ως έχουν; Οψόμεθα, τεντώνοντας το σκοινί της καμπάνας.